પાંચમું ગીત

ગ્યૂસેપે ઉન્ગારેત્તી

તે  બંધ કરી છે તારી આંખો.

રાત જન્મી છે

મૃત સ્વરોનાં ભીરુ પોલાણો ભરી.

તારા હાથ થઇ જાય છે

અમીટ અંતરોના શ્વાસ.

વિચારો શા ,  પકડ્યા પકડાય નહીં એવાં

ને ચંદ્રની સંદિગ્ધતા.

ઝૂલતા મૃદુતમ

મૂકી દે મારી આંખો પર

સ્પર્શ આત્માને.

તું એ નારી છે

જે પર્ણની જેમ પસાર થઇ જાય છે

વૃક્ષો કાજે મૂકી પાનખરની જિંદગી.

ઇટાલિયન