ગુલાબ અને મિલ્ટન

 

પેઢીઓનાં ગુલાબ જે ગૂમ થઇ ગયા છે

કાળની ગર્તામાં

હું એક ઉગારી લેવા માગું છું વિસ્મૃતીમાંથી

એક નિષ્કલંક ગુલાબ, ક્યારેય અસ્તિત્વ ધરાવતી

સઘળી ચીજોમાંથી. નિયતિ મને

ભેટ પસંદ કરવા અનુમતિ આપે છે માત્ર એક જ વાર

તે મૌન ફૂલ, અંતિમ ગુલાબ

જે મીલ્ટને ધાર્યું હતું પોતાની સમ્મુખ

અદ્રશ્ય.. હે સિંદૂરી, પીત

કે શ્વેત ગુલાબ નષ્ટ ઉપવનના.

તારો ભૂતકાળ હજી ચમત્કારિક રીતે

આ કવિતામાં ચમકે છે કાયમ

સોનેરી, રક્તિમ, હાથીદંતિ કે છાયામય

જાણે એના હાથમાં અદ્રશ્ય ગુલાબ.